Een CD voor de Gothic fans.

Simi Nah - Cherchez la femme

Mooi plaatje met vertederende stemmetje(s), waarvoor de Franse taal, als muziek in de oren klinkt. Voor de sfeer kozen de heren en dame(s) ‘Gothic’ en weten ze zichzelf al voor een stuk te onderscheiden van andere veelvuldig opkomende Franse (lolita) bands.
Zangeres ‘Simi’ is al enkele jaren actief in de elektronische muziekwereld. Wie ooit op een podium stond, met ‘Pragha Khan’ mag wel iets in huis hebben! Toch ook bloemen voor ‘Kenny’ (keys & guitar) en de jonge bevlogen ‘Mathias’ die met meer dan enthousiasme de toetsen beroerd.
Occasioneel speelt ‘Sonja’ accordeon maar die bleek alsnog afwezig tijdens hun smaakvol optreden in de ‘Windows’. De wel heel presentabele ‘Simi’ hanteerde tijdens dat optreden enkele malen de basgitaar en wordt ook wel een paar maal in de rug gedekt door de al even stijlvolle, eveneens in Gothicsausje gedrenkte ‘Alice’ die de backing vocals verzorgde, kenners wisten me te vertellen dat dit haar dochter zou moeten zijn. Na de korte intro ‘chercher la femme’ weet je wat je verder zoal kan verwachten, nml. onschuldig, sexy kinderlijk klinkende vocals die ondersteund worden door passende elektronische klavierriedeltjes, dit alles goed afgewogen zodat het zelden overladen en meestal licht verteerbaar blijft.
De biepers en bellen trukendoos mist zijn effect niet op “A fleur de peau” dat een beetje resulteert in een stijlvolle (elektronische) kermissfeer a l’anciene . “Chercher le garçon –B movie track” duikt de sixties-seventies in en heeft wel iets van ‘Lio’s ‘ gloriedagen. Gainsbourg zou zich kunnen vinden in de versie van zijn “Harley Davidson”. Smaakvol maar net niet gedurfd genoeg om zich te onderscheiden van de andere versie(s). Het meest persoonlijke nr. is “l’Ange je” en afsluiter “je cherche encore(la suite)” wat het vervolg is op de korte openingsintro.
Globaal genomen konden de meeste nummers wat meer afwisseling verdragen. Toch mag dit schijfje niet ontbreken in de collectie van de liefhebbers van het genre. Voor de anderen is 1 CD non stop net iets te lang en moet men het ‘déjà entendu’ gevoel wel eens onderdrukken. Als sfeermuziek heeft het zeker bestaansrecht en in dosissen van 1 à 2 nrs. per luisterbeurt ben ik amateur.
Een CD voor de Gothic fans en voor al de andere luisterbeurtkinderen die eens een ander sfeertje willen creëren gedurende hun CD draaibestaan.